wtorek, 14 lutego 2012

Na dobre i na złe - science fiction dla ubogich

Cała noc nieprzespana. Od wczorajszego rana czułam, że coś nie tak, chodziłam i tylko węszyłam, co? Aż po południu, akurat kiedy byłam na zakupach przed urodzinami syna, telefon od opiekunki mamy, że zawiozła ją do szpitala. Tym razem kamienie w nerkach, straszny ból, zapalenie układu moczowego. Najpierw nie chcieli jej przyjąć, potem trzymali całą noc na izbie przyjęć, kroplówka, leki i mimo jej ogólnego stanu nie za dobrego, odesłali do domu. Prośby o przebadanie gruntowne w szpitalu nie pomogły. Znieczulica kompletna, byle wypchać. Siostra męża mówiła, ze była na badaniach na żylaki i nie mogła uwierzyć, jak źle ludzi traktują w szpitalu, jak się tam upodleni wszyscy czują i tak sobie myślę, że 'Na dobre i na złe' to powinno mieć w informacji nie serial obyczajowy, tylko serial science fiction w pełnym tego słowa znaczeniu.
W nocy się martwiłam, od szóstej mojego czasu jestem  na telefonie, do teraz.
A w domu 8 chłopa 16+, bo syn już miał zaplanowane urodziny, zresztą dlaczego miałby ich nie mieć, i tak nic nie pomoże.  Mieli być tylko do północy, bo zaproszonych było 10, ale przyszło dwóch czy trzech mniej i uprosili męża, żeby mogli zostać na noc, bo jak nie wszyscy przyszli to się zmieszczą. I tak oni na górze całą noc buszowali, ja na dole z telefonem pod poduszką jak mysz pod miotłą, koszmar. Do tej pory są, a ja bym wolała trochę spokoju, ale co tam, niech mają ubaw.
Do tego mnie też boli cały dół brzucha, a właściwie jakby układ moczowy mi dolegał i jakbym ja też kamienie lub piasek miała. Nie mam siły iść do lekarza.Chciałam się położyć, ale nie mogę, muszę jechać do pewnej starszej pani, bo jej to obiecałam. Oczy mi się kleją.
Wczoraj złożyłam kolejne CV do pracy. Pewnie nic z tego nie będzie, ale próbować trzeba.