piątek, 22 marca 2013

Ech wietier, och wietier, wietier, wietier... nucę piosenkę Lube, chociaż powinnam raczej szukać jakiegoś czekana, co by się zaczepić o murek


Wczoraj obejrzałam na TVP Kultura niezwykle ciekawy film o polskich alpinistach, a potem Halę Odlotów też z gośćmi związanymi z tematem, a dzisiaj od razu mi do głowy przyszło, że by mi się jakiś czekan nadał albo co. Wiatr taki, że mną rzucało po całym podwórku, a jak zrobiłam zakupy i próbowałam z wózkiem do samochodu dojść, to miałam śmierć w oczach, bo nie mogłam opanować kroku na parkingu i bałam się jakiegoś człowieka staranować, albo samochód zniszczyć, albo nogi połamać. Szok, całkiem sobie nie mogłam dać rady z wiatrem. Włosy dęba, szum taki, że nic nie słychać, ludzie do siebie musieli wrzeszczeć. Jak odjeżdżałam spod domu, trzeba było psa zawołać, bo by za mną biegł. Mąż wyszedł, krzyczy, w ogóle go nie słychać, stoję obok i jakby do mnie ze studni wołał. Huk okropny, wprawdzie ocean blisko domu, ale bez przesady. Aż mnie strach ogarnął, z wiatrem czasem nie ma żartów.
W celu dodania sobie odwagi i zdjęcia strachu z czoła, nucę piosenkę Lube, a co, na głos, i tak nikt mnie nie słyszy, co najwyżej zobaczą, ze ustami ruszam.
Jeżu kolczasty, jak ja nie lubię wiatru. Mówiłam już?
W domu zimno, drzwi wyrywa, okna skrzypią pod naporem, z samochodu wysiąść to czynność wysiłkowa, kiedy to się skończy? Karmnik nam wyrwało, mąż zmartwiony, ocenia uszkodzenia.

Słuchałam dzisiaj pół dnia, bo to i zakupy, i sprzątanie, i gotowanie - książki Grocholi 'Houston mamy problem' czytanej przez Mecwaldowskiego. Dawno się tak nie uśmiałam, aż zaczęłam sprawdzać, jak dużo mi zostało, bo byłoby mi żal, gdyby się miała skończyć. W głos chichrałam i łzy ze śmiechu ocierałam, rewelacyjna.

Czy to tylko ja widzę, czy wiele polskich aktorek i kobiet mediów zderzyło się z ciężarówką i im usta spuchły. Najbardziej ubawiło mnie oświadczenie jednej takiej aktorki klasy C, albo i D, żeby nie powiedzieć do d, że ona sobie żadnych poprawek estetycznych ani operacji nie robiła, a usta ma jak opona do tira. Czy te baby tego nie widzą, że wyglądają komicznie? Kurowska też była kiedyś w TV i nic nie słuchałam, co mówi,  mogłaby same kamienie milowe z filozofii recytować, bo się na usta gapiłam - domknie, nie domknie, pęknie jej coś, czy nie? Jakby się jej coś obcego do dolnej części twarzy przyczepiło.

A w ogóle to reklamy Bebilonu w TV są oburzające. Panowie są tacy zachwyceni, jak te ich kobiety, pracują, domem się zajmują, dzieckiem i wszystko godzą! No pewnie, śpiewa, tańczy i stepuje, a na końcu przyszyje guzik - koło gospodyń wiejskich.
A gdyby tak panowie usiedli przed kamerą i powiedzieli - imponuje mi, bo zajmuje się domem i nie zwariowała jeszcze, ani dziecka oknem nie wyrzuciła, chociaż ja chodzę sobie luzem, pracuję, z kumplami na mecz, a ona od rana do nocy tylko kasza, zupa, pielucha, jedno dziecko lub kilkoro, ogarnia i jeszcze ma czas książkę poczytać, swoje zainteresowania rozwijać. Albo - niech sobie żona pójdzie gdzieś z domu, bo cały dzień z dzieckiem, a ja nakarmię bebilonem. Ale nie, ona mu imponuje tylko wtedy, kiedy i pracuje, i dom, i dziecko, i on, pewnie samochód też wywoskowała w niedziele.
Czepiam się, to ten wiatr tak mnie wnerwia i stąd to wszystko.
Gdzie ten czekan?
Wbiję sobie w łeb przy okazji, bo polska reprezentacja znowu dała ciała, a ja jak głupia siedziałam i ten horror komediowy oglądałam.