piątek, 11 listopada 2011

Dzień jak prozak

Kochane kobietki, dziękuję za słowa wsparcia, potrzebne mi to było jak cholera. Już trochę lepiej, liżę rany, troszkę jeszcze desperuję, ale przyjechała córka (ona to zawsze wie, kiedy), wróciła z Chin trochę chora, od razu zaczęłyśmy gotować (potrawka i rosół, ale o tym oddzielnie), piec (sernik japoński, czy jakoś tak, ale to tym pewnie też oddzielnie, chyba że zjemy zanim zrobię zdjęcia) i jak to my - gadamy, oglądamy razem House'a przy śniadaniu, gadamy, po prostu spędzamy czas razem. A jak mamy coś do zrobienia, ona na uczelnię, ja do napisania felieton, to sobie siadamy razem z laptopami w kuchni, kawka i tak pracujemy.
W czwartek była tak piękna pogoda, ze się zerwałyśmy na spacer na plażę. Wiadomo, Franka trzeba zmęczyć.
Zawsze zabieramy ze sobą launcher czyli wirzutnik do piłki

Za każdym razem jest walka o to, żeby ją tam nadziać i rzucić, ale to tak tylko pozornie, bo Frank wie, że najlepszy wyrzut jest za pomocą tego 'machacza'
Na początku zabawy trzeba zbudować napięcie, piłka jest dla Frania lisem, ta rasa była stworzona do tego, żeby gonić je na polowaniach, teraz lisy zastąpione są piłkami


Kiedy już 'nadzieję' piłkę na 'wyrzutnik' Franiu odbiega kawałek i cały sobą mówi: no rzuć wreszcie, na co czekasz, nie wiesz jak to się robi, tyle razy z Tobą ćwiczyłem. Rzucaj wreszcie 

 Potem biega z piłką chwilę, aż przynosi z powrotem pod nogi. Wielokrotnie powtarzamy ten schemat

 a przy tym tętent roznosi się taki, jakby to stado koni gnało, a nie nas Franiu z piłką w pysku

 Czas relaksu :-)
Ale się zmęczyłem, czas ochłodzić brzucho na piaseczku i trochę wywalić język - obniżamy temperaturę.


małe drzemanko też się przyda, ale jestem czujny i piłki tknąć nie dam, to słoneczko jest takie miłe


 popatrzcie jak daleko muszę biegać, to nie jest dwa metry w te i we wte, ja na plaży robię kilometry (widzicie mnie, to ja tam w oddali taki mały punkcik)


Ale dzisiaj jest pięknie, a do tego piasek ubity i biega się jak po asfalcie, tylko bardziej miękko.


W tym czasie, kiedy Franio uprawia jogging, my zamiast pójść w jego ślady, rozmawiamy o różnych rzeczach. Tym razem opowiadania jeszcze więcej, bo córka ma wiele wrażeń po wyjeździe do Chin.
A kiedy jest taki dzień, kiedy morda psiaka taka uśmiechnięta a on wybiegany, kiedy córka u boku i względny spokój - to i łatwiej o tych trudniejszych dniach na chwilę zapomnieć.

16 komentarzy:

  1. Carpe diem! Spacer z córką, zabawa z pieskiem na plaży, hektolitry wypitych pod pogawedki herbat i kaw, piękne miejsce, w którym mieszkasz - czyż nie jest to balsam dla duszy i ciała? Teraz już musi być tylko lepiej!!! :) A Franiu jest absolutnie uroczą psinką! Tylko gdzie Wasze fotki, Kasiu?

    OdpowiedzUsuń
  2. Franiu jest "the besciak":) Miejsce piekne, bratnia dusza u boku, mozna by powiedziec zyc nie umierac.Bedzie dobrze, silna jestes, wiec dasz rade.Pozdrawiam...goraco, bo u nas super cieplo, za cieplo jak na listopad:)

    OdpowiedzUsuń
  3. Przez ten sernik japoński nie mogłam się skupić na reszcie Twojego postu. Brzmi bardzo apetycznie, aż mi ślinka pociekła, choć za skarby nie wiem z czym to się je :))

    A Franek jest cudowny :))

    Oby więcej takich słonecznych dni w Twoim życiu :)

    OdpowiedzUsuń
  4. Oj, to koniecznie musi się tu pojawić przepis na ten sernik japoński i zdjęcie oczywiście też :-)

    OdpowiedzUsuń
  5. Wiesz... to chyba najprostszy sposób na słabe dni.. dobre jedzenie, ciekawy film i przyjemne towarzystwo..'
    A widoki ze spaceru masz takie, że ja już się rozpłynęłam..

    OdpowiedzUsuń
  6. Kasiu - Michalina robi zdjęcia to jej nie ma, a ja jestem tak niefotogeniczna, że mi szkoda było psuć widoku Frania swoją obecnością na zdjęciu

    Antyczko bo u was to się chyba lato zaczyna? My czekamy na śnieg

    Al, Kalina - tak dokładnie to ciasto japońskie z serem. Misia wynalazła na Moich Wypiekach. Zapodamy zdjęcia i linka już niedługo

    Pani M - ja też się cieszę, ze jestem w hrabstwie, takim miejscu, gdzie plaże na dziesiątki można liczyć.

    OdpowiedzUsuń
  7. Kasiu, trzymam kciuki od takich dni, pelnych pozytywnej energii bylo zdecydowanie wiecej! Franek jest przeuroczy:) Sprawdzony sposob na wszelkie frasunki, to dlugi spacer nad morzem w towarzystwie bliskiej osoby i koniecznie czworonoga.
    Pozdrawiam z kerry:)

    OdpowiedzUsuń
  8. Aggie - witaj u mnie, czy mnie się zdaje, czy pierwszy raz komentujesz? A może nie, ale się i tak cieszę.
    Oj żebyś wiedziała, w takie dni, kiedy psiak się cieszy, słońce świeci, a dzieci u boku (szkoda ze mąż w pracy), nie da się po prostu nie usmiechnąć.

    OdpowiedzUsuń
  9. Kasia, komentuje pierwszy, ale czytam i lubie od dawna:) Czytam tez Twoje felietony w prasie:)
    Oby usmiechu bylo wiecej- zobaczysz, wszystko sie ulozy, zycze, zeby to bylo baaaaarzdzo szybko:))

    OdpowiedzUsuń
  10. Aggie - no to witaj wśród komentujących :-)

    OdpowiedzUsuń
  11. Fajnie, że możecie z Franiem chodzić na spacery po plaży, mój piesio dawno nie był nad morzem. ... ja też.
    Pozdrowienia!

    OdpowiedzUsuń
  12. Witam:) Bardzo miły Franio i przepiękna plaża, aż mam ochotę nabrac powietrza:) Jestem ciekawa jakie wrażenia wywołały Chiny:) Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
  13. Dla wizual’owcy to obraz przemawia bardziej niż tekst, nawet najintymniejszy.

    Fajne te wasze śladowe zdjęcia, na których można wytropić krzaczki chińskie i cienie aniolów. Mnie (mi) tez zwykle złożone (złamane) skrzydła w cieniu idą w boki ;-D. No i udana perspektywa piłką się toczy... tak jak fortuna tym kołem... Franek niby fajny, bo taki ludzki (ludzkie ma imię i uprawia jogę), ale ja tam koty wolę bo one z wolnej woli wszystko robią, nie słuchają poleceń, zakazów.
    Słonecznie i cieniowo pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  14. Czarny(w)Pieprz - witaj, cóż za oryginalny nick! Dobrze czujesz, taki wypad na plażę to właśnie wzięcie głębokiego oddechu, a i o perspektywę właściwą łatwiej. O Chinach napiszę wrażenia, z drugiej ręki relacja to będzie, haha

    OdpowiedzUsuń
  15. Echo - ja koty kocham na równi z psami, a mój Franciszek, Jack Russel Terrier (Parsons do tego), jak to terriery, a Jacki szczególnie, charakterny, rozkazom się nie poddaje, chyba, ze coś z tego ma i najbardziej 'koci' osobowościowo ze wszystkich psów. Nawet mu się czasem myli i myśli, że kotowaty.

    OdpowiedzUsuń
  16. Ja mam dwa psy - oba uwielbiają długie spacery po plaży w Ballybunion, rzucanie kamieni do wody i przekomarzanie się. Dla mnie jest to najlepszy relaks, a Rubee i Holly takie zadowolone :)

    OdpowiedzUsuń

Musiałam wyłączyć komentowanie anonimowe, bo mnie zawalił spam. Przepraszam.