Pół dnia z drętwą gębą chodziłam, wszystko straciło czucie, tylko nie dziąsło naokoło zęba. No ja zwariuję, znowu czekanie, nerwy, aż mnie to już śmieszy, bo w końcu stara baba jestem i nie powinnam już tak panikować.
Wczoraj syn i mąż byli na rybach i przywieźli prawie trzydzieści, a podobno drugie tyle oddali komuś tam. Ale mieli połów. Moje ukochane makrele prosto z morza. Mniam
Na koniec dnia wiadomość świetlista, córka ma szanse, na razie takie malutkie, ale jednak, na zatrudnienie. Nie będę Was szczegółami zanudzać, ale już tak całkiem za nic pracować nie będzie, a może z czasem i dostanie etat. Jakbym wiedziala, ze to pomoze, to bym sobie dała tego zęba na żywca wyrwać.
Panika odłożona, ale jeszcze o tym usłyszycie, nie upiecze Wam się, hehe.
Bez komentarza :/
OdpowiedzUsuń:D
Współczuję bólu, mój M. ma teraz takie przeżycia z dentystami, że nawet tego nie opisuję, a tylko współczuję mu niestety znów na odległość.
OdpowiedzUsuńCórce życzę pracy!
pozdrowienia!
jak się zaczną sypać, to już lawinowo. Mam nadzieję, ze to nie jest początek końca mojej szczęki. Ani jego :-)
Usuńuwielbiam ryby, szkoda że u mnie takich złowić nie idzie,przynajmniej mi się jeszcze nic tam nie udało złowić, na pewno nie makrele:D.
OdpowiedzUsuńBólu współczuję, nic mnie nigdy nie bolało tak jak zęby, nawet poród dzieci milej wspominam.
futrzaku, a to prawda, że ból zębowy jest jakiś trudny do zniesienia na dłuższą metę
Usuńja tam Ci się wcale ale to wcale nie dziwię ponieważ sama nie dawno rwanie, zęba oczywiście, miałam i siedziałam dobre 1,5 godziny z rozdziawiona paszczęką. Pani dentystka sadystka mozoliła się, pot nam obu spływał po twarzach a korzenie po wywijane zamiast wyłazić łamały się. Tobie podobnych przygód nie życzę, dzielnym wędkarzom gratuluję a makrel prosto z morza zazdroszczę! i książkę jutro w sina dal do Irlandii posyłam.
OdpowiedzUsuńto Ty jesteś bohater Związku Radzieckiego. Tyle czasu to ja nie wiem, czy bym dała radę. Ja już wiem, ze mam korzenie nie takie, czeka mnie podoba zabawa
UsuńKsiążki będę wyglądać :-)
Usuńjak już zasiadłam nie miałam wyboru choć uciec chciałam po pól godzinie!!! pozdrowionka.
UsuńWitaj po urlopie (moim) :)) Z jednej strony fajnie mieć takich rybaków, którzy przyniosą do domu rybii łup, a z drugiej - znam takich maniaków, którzy co chwila łowią i znoszą do domu kilogramami rybcie, a kobieta musi to potem obrobić - ile to pracy i ubabrania się to masakra :)))
OdpowiedzUsuńPozdrawiam serdecznie!
Nie mieliby co u mnie szukać tacy panowie rybacy zapaleni, co nie czyszczą tylko łowią, więc dobrze, że nie próbują.
UsuńAle Ci tych ryb zazdroszcze...
OdpowiedzUsuńO, jednak jest!
UsuńJa się bardziej boję bólu zęba niż leczenia, więc zawsze jak jestem w Polsce to lecę na fotel.
OdpowiedzUsuńp.s. Zajrzyj do mnie bo dostałaś wyróżnienie! : )
ja też mam na bieżąco zęby leczone, mam tu polską dentystkę, bardzo dobrą, pracuje u nas w klinice, ale tak czy tak, ten się uaktywnił na nie i cóż zrobić
UsuńMatko kochana, tylko nie dentysta, co mi przypomina, ze właśnie się powinnam don zapisać mimo braku bólu, a może właśnie dlatego :((. Bardzo współczuję, bądź dzielna!
OdpowiedzUsuńCesia, jesli bólu nie ma i widocznych dziur, to chyba tylko na odkamienianie, a to przyjemne nawet
UsuńTaaa, jak tylko zasiędę na fotelu, zaraz się te dziury okażą, a przyjemności u dentysty nie dostrzegam nijakiej w żadnej sytuacji leczniczej (kiedyś z jednym romansowałam, ale to co innego. Rozumiem, że chciałaś mnie wesprzeć, ale jestem odporna.
UsuńCesiu, romans to zdecydowanie najprzyjemniejsza forma obcowania z dentystą.
UsuńAnia, twój komentarz o rybnej zazdrości, nie wiedzieć czemu, jest w spamie, skąd go wydobbyłam, ale sie tu nie ukazał. ale widziałam i pozdrawiam
OdpowiedzUsuńWidać nie mogę nadawać z pracy ;)
UsuńJa ryb także zazdroszczę, rzeczywiście mieli połów. A co do dentysty to nie tylko ty się go boisz, ja także mam " pietra " gdy trzeba do niego iść.
OdpowiedzUsuńLżej mi, tyle osób to też boidudki dentystyczne, już mi lepiej
Usuńoooj, ja bardzo dobrze Cie rozumiem dentystycznie :)Nie daj sobie nic bez znieczulenia zrobić! A te makrele! Wiesz, że dopiero jak zobaczyłam zdjęcia u Ciebie, to sobie uświadomiłam,że makrela to normalna ryba, która też sobie można usmażyć, bo do tej pory makrela funkcjonowała w mojej świadomości jako wędzona rybka, ale ,żeby filet czy cóś? :)
OdpowiedzUsuńMag, ja też tak myślałam, zanim nie przyjechałam tutaj
UsuńMatki są jednak zdolne do ogromnych poświęceń...:)
OdpowiedzUsuńPieprzu, a jak inaczej?
UsuńTrzymam zatem kciuki za córkę, za szybkie wyrwanie dziada i koniec z bólem. I zazdroszczę świeżych rybek :)))
OdpowiedzUsuńAby do środy, dzięki
UsuńTo ja Ewa, od psa Ciapy! Ależ jesteś popularna, matko kochana! No ale twój język - pycha. Pewnie zacznę cię podglądać. Bloga mam, a jakże, tylko czy ja wyglądam jakkolwiek na takim tle? Ewa
OdpowiedzUsuńEwo - witaj i tu. Dzięki za miłe słowa. Właścicielki psów w ciapki powinny się trzymać razem, haha.
UsuńPrzypadek to, ale Molik Zygmunt to nazwisko i imię mojego nieżyjącego wuja, męża siostry ojca. Oczywiście inny to człowiek, ale patrz, ile tych skojarzeń bliskich.
A blog to ten pod tym nickiem? Jestem wielką admiratorką teatru, ale z Grotowskim i jego Laboratorium nigdy się nie zetknęłam, nie miałam okazji. Udało mi się raz do Gardzienic pojechać, oni chyba jego metodę wykorzystują, czy mi się coś pomyliłO?
Oj, nie za zbytnio ci się pomyliło. Jeśliś ciekawa naprawdę, mój ostatni post (co za traf) wiele ci wyjaśni.
OdpowiedzUsuńA wiesz, kiedyś mieszkałam w bloku 6a, obok też 'jakieś' Moliki rezydowały. A mówi się, że to rzadkie nazwisko. No to widzę, że całkiem nam po drodze... dziwne...
Na nickach się nie znam, jak to blondynka, ale nie wykluczone że masz rację!
No to strzeliłam kulą w płot. Nie znam Grotowskiego, niestety tylko słyszałam, mieszkałam za młodu w Koszalinie, z mamą jeździłyśmy tylko do teatrów warszawskich, a tam nic nie widziałam. Potem mieszkałam w stolicy i obok w Siedlcach, ale też jeździłam na inne sztuki, bo ja taka bardziej 'czochowowa' jestem
Usuńidę sobie poczytać post
UsuńMiło, że nie tylko poszłaś :)
OdpowiedzUsuńOj tych świeżutkich rybek to Ci zazdroszczę, a co do zęba to znam taki ból, niestety chociaż wstyd przyznać, że się ząbki zaniedbuje.)
OdpowiedzUsuńnatanna - nie mam sobie nic do zarzucenia, bo zęby mam słabe i latam do dentysty, robię przeglądy, naprawiam, ten był leczony kanałowo ponad 10 lat temu, niestety zaczął powodować zapalenia i trzeba było się z nim pożegnać
Usuń